و خدایی که در این نزدیکی است...

نگفتمت مرو آن جا که آشنات منمدر اين سراب فنا چشمه حيات منموگر به خشم روي صد هزار سال ز منبه عاقبت به من آيي که منتهات منمنگفتمت که به نقش جهان مشو راضيکه نقش بند سراپرده رضات منمنگفتمت که منم بحر و تو يکي ماهيمرو به خشک که درياي باصفات منمنگفتمت که چو مرغان به سوی دام مروبیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منمنگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنندکه آتش و تپش و گرمي هوات منمنگفتمت که صفت هاي زشت در تو نهندکه گم کني که سرچشمه صفات منمنگفتمت که مگو کار بنده از چه جهتنظام گيرد خلاق بي جهات منماگر چراغ دلي دان که راه خانه کجاستوگر خداصفتي دان که کدخدات منمپ.ن.#شعر از مولانا و خدایی که در این نزدیکی است......

«نفحات نفت» خیلی کتاب جالب، عمیق و پری هست. یادمه یه بار که یکم اولش رو‌خوندم جذبم نکرد و گذاشته بودم کنار. چند وقت پیش که رفتم کنار کتابخونه که کتابی انتخاب کنم برا خوندن، دیدمش گفتم بذار یکم بخونم ببینم اگر اصلا برام جذاب نیست بدم بره و این شد که من دیگه هی خوندم و هی خوندم و‌هی برام جالب تر شد.... قلم جالبی داره، مثل بعضی کتابها که میخوان یه مساله رو ریشه یابی کنند خیلی تئوری میگن نیست، یه عالمه مثالهای واقعی از کشورهای دیگه میاره که برا شخص من جالب بودند. این کتاب برام دقیقا مثل تجربه زیتون بود. یادمه اولین بار که یه ذره زیتون خوردم بدم اومد و هیچ‌وقت نمیخوردم تا اینکه مدت ها بعد به اصرار هم اتاقیم س... برا فواید زیادش تست ش کردم و این شد که من شدم عاشق زیتون و اگر گرون نبود به عنوان تنقلات ازش استفاده میکردم و تند تند مشت مشت میخوردم :)))پ.ن.* حیفم اومد که این کتاب رو اینجا معرفی نکنم :)* من راستش دیر شروع کردم به کتاب خوندن متاسفانه، شاید بعضی از مخاطبا از کتاب خون های قهار باشن و این کتاب رو سالها پیش خونده باشن! * برای ثبت: وقتی که هر دوتامون داریم تلاش میکنیم که زندگی مون رو تو این تلاطم های بیرونی آروم نگه داریم حتی به قیمت ناراحتی های عمیقی که بعضا پیش میان، به خودمون افتخار میکنم... درسته اون لحظات خیلی خیلی سخت میگذرند و انگار که پیر میشی اما درسی که میگیری، آرامش ناشی از اون درس، پیشرفتت تو بعضی رفتارها (حتی جزیی)، خیلی دلچسب هستند علی رغم اثراتی که از اون ناراحتی باقی موندند... و خدایی که در این نزدیکی است......